Verlies van een hond
Je weet het al wanneer je een hondje koopt, er komt een tijd dat je afscheid moet nemen van je viervoeter. Het verlies van een hond valt vaak heel zwaar, al is daar soms ook wel wat onbegrip over. Een hondje is niet zomaar een huisdier, maar ook een belangrijk onderdeel van je gezin. Ik deel graag mijn verhaal.
Onze bulldog
Onze lieve franse bulldog was net geen 10 jaar toen ze epilepsie aanvallen begon te krijgen. Na heel wat medicatie en onderzoeken bleek ze een hersentumor te hebben. De medicatie hield de aanvallen onder controle maar het was zielig haar zo te zien. Ze was niet meer de vrolijke hond die we ooit kenden. Ze kon amper de straat over steken, wandelen zat er niet meer in en ze legde zich neer om water te drinken. Het diertje was op, wij konden enkel machteloos toekijken en besloten dus haar te laten inslapen.
Schuldgevoel
Wanneer je je maatje moet laten inslapen, komt logischerwijs ook een schuldgevoel naar boven. “Maakten we wel de juiste keuze?”, “Gaven we haar wel voldoende aandacht?”, … 1000 vragen die door mijn hoofd spookten en zorgden voor dat immense schuldgevoel. Ik weet natuurlijk best dat we een weloverwogen beslissing maakten en dat we goed voor haar zorgden en veel liefde gaven, maar kon het niet beter?
Verlies van een hond verwerken
Iedereen gaat anders om met het verlies van een hond, zo ook in ons gezin. De een weent, de ander niet, de een wil er veel over praten, de ander niet. Het is niet altijd makkelijk om elkaar te vinden in verlies.
Wij kozen ervoor om een aandenken in huis te houden, dit werkt voor ons allemaal. Op deze manier krijgt onze lieve vriend een eigen plekje in huis en kunnen we ervoor kiezen om elk moment even bij haar te zijn.
Dat aandenken is een urn met daarin haar as, een plukje haar en een pootafdrukje. Rondom de urn ligt haar halsband, in mijn hoofd heeft ze deze nog steeds om.
We hielden ook een klein zakje met haar as opzij. Ondertussen lieten we dit reeds verwerken in 2 juwelen, eentje voor de man en eentje voor mij. Eens de zoon oud genoeg is om zorgvuldig voor zo’n juweel te zorgen, voorzien we voor hem ook een koesterjuweel.
“De tijd heelt alle wonden”, cliché, maar het klopt. Na verloop van tijd wordt het verdriet steeds minder en kom je op een punt dat je het verlies van een hond hebt geaccepteerd en verwerkt.
Dat wil niet zeggen dat we nooit meer verdrietig zijn of het gevoel van dat gemis niet meer hebben. Die gevoelens kunnen altijd weer even opduiken voor korte of langere tijd, ook nu we een nieuw huisdier hebben. Twee dieren, zijn net als twee mensen, nooit gelijk en kunnen elkaar nooit vervangen, enkel aanvullen.
Verlies van een hond werd geschreven door: Emmy